ในงานพระราชทานเพลิงศพท่านพระอธการวิสิทธิ์  อินทปญโญ เจ้าอาวาสวัดเทพนรรัตน์  ตำบลนาดี  เมื่อคืน ที่ 22 พ.ค.53  ก่อนวันทำพิธี  ใด้งานมีการแสดงฟ้อนรำศิลปวัฒนธรรมชาวมอญ จาก สาวโรงงานซีฟูดส์  และ โรงงานเฟอร์นิเจอร์ใกล้ๆวัด  มีคอนเสริตอิมพอต มาจากประเทศเพื่อนบ้าน  และ ภาพยนต์ 1 จอ   เข้าบริเวณวัดตรงประตูทางเข้าก็ยังอยู่ในบรรยากาศไทยๆเพราะมีจอภาพยนต์ที่มีคนนั่งชมประมาณห้าสิบคน และมีชาวมอญเดินประปรายด้วยชุดประจำชาติมอญ  มีเมรุลอยประดับไฟสวยงาม  แต่พอพ้นจากนั้นมาจนถึงท้ายวัด  เป็นบรรยากาศชาวมอญล้วนๆ มีหุ่นจำลองหงษ์ตัวโตตั้งอยู่ แล้วมีร่ายรำสวยงามหลายชุดด้วยกัน   ถัดไปเป็นเวทีคอนเสริตที่แดนเซอร์น่ารักมากกว่าเซ็กซี่เหมื่อนบ้านเราเพราะนุ่งผ้าถุง   นักร้องชายก็ลีลาท่าทางคล้ายๆนักร้องบ้านเราแต่จะวัยรุ่นกว่า   แต่ที่น่าดูและไม่เคยเห็นภาพอย่างนี้มาก่อนในประเทศไทย คือสาวมอญวัยรุ่นน่ารักสดใสแววตามีความสุขโยกตัวตามจังหวะเพลง  ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าด  อยู่เก้าอี้แถวหน้า  หนุ่มวัยรุ่นจับกลุ่มโยกตัวตบมือยกแขนชูมืออยู่สองข้างด้านหน้าเวที  พวกเขา  แต่งกายด้วยสไตร์ของเขา  เสื้อผ้าบางอย่างก็ไม่เคยเห็นวางขายบางอย่างก็มีวางแต่การเลือกแบบที่เข้ากับพวกเขามันแปลกตาจะว่าเชยก็ไม่ใช่ จะว่าแนวก็ไม่แน่ใจ แต่โดยรวมแล้วน่ารักแบบไม่มีคำติชมใดๆ  จะเป็นเพราะแววตาใสๆ ซื่อๆของพวกเขาก็คงใช่  คนที่เดินไปเดินมาไม่เห็นมีคนไทยเลย นอกจาก อปภร. และเจ้าหน้าทีวัดสองสามคน

วัดเทพนรรัตน์เดิมเป็นวัดป่าปาริวาสมีพระอยู่รูปเดียวจึงไม่มีศานุศิษย์เก่าแก่ ปัจจุบันยกฐานะเป็นวัดมีพระหลายรูปใครๆที่มาอยู่ใกล้วัดนี้ก็มาทำบุญได้ วัดนี้มีโรงงานขนาดใหญ่ล้อมอยู่หลายสิบโรงและแต่ละโรงมีคนงานมากกว่าพันคน  ในรัศมีรอบวัดจึงเต็มไปด้วยแรงงานต่างด้าวนับหมื่นคน  วัดนี้จึงเป็นวัดที่ใกล้ที่สุดที่ต่างด้าวจะมีโอกาสเข้าไปทำบุญ

โดยปรกติชาวมอญชาวพม่าเป็นคนที่ชอบทำบุญตักบาตรเหมือนคนไทยในสมัยโบราณเมื่อประมาณห้าสิบปีที่แล้วคนไทยจะถือปฏิบัตไปวัดทุกวันพระ เด็กและผู้ใหญ่ได้ไปวัดทำบุญด้วยกัน  ตั้งแต่ให้เด็กหยุดเรียนเสาร์ อาทิตย์เป็นต้นมาพ่อแม่ลูก ปู่ย่า ตายาย กับลูกหลานก็ไม่มีโอกาสได้ไปวัดร่วมกัน  ภาพของปู่ ย่าพาหลานไปวัด  พ่อแม่พาลูกไปทำบุญก็สูญสิ้นไปจากสังคมไทย  มีการเอาพระเข้าไปสอนในโรงเรียน ซึ่งบรรยากาศการทำบุญไม่มี    มีแต่คำสั่งสอน  คือพูดให้จำ แต่ไม่ได้ทำให้ดู  แม้มีโอกาสเด็กก็ขาดความคุ้นชิน และไม่มีความนิยมไปตักบาตรทำบุญอีกต่อไป   คนสมัยใหม่อยากทำบุญก็ขับรถไปซื้อดอกไม้ธูปเทียนที่ทางวัดจัดไว้ขายเข้าไปไหว้พระหยอดเงินใส่ตู้ ปิดทอง แล้วก็จบกลับบ้านสบายใจ  ใครที่ใฝ่ธรรมะก็แสวงหาหนังสือแนวๆธรรมะมาอ่าน  ใครที่ชอบเครื่องรางของขลังก็แสวงหามาสะสมด้วยการ ซื้อขายแรกเปลี่ยนกันด้วยเงินไม่ใช่หลวงพ่อให้เพราะเมตตาลูกหลานของญาติโยมเหมือนแต่ก่อน

นิสัยฝักใฝ่การบุญการกุศลของชาวมอญ ชาวพม่าจึงติดตัวมาเต็มเปี่ยม การเสี่ยงออกไปทำบุญทั้งๆที่ไม่มีบัตรแล้วถูกจับปรับเถื่อนเขาก็ยอมเสี่ยง  ยอมเสียเงิน  เงินจำนวนมากที่สร้างความเจริญให้วัดเทพนรรัตน์เติบโตพร้อมกับศิลปวัฒนธรรมมอญ เพราะมีกุฏิมอญ และกำลังจะสร้างเจดีย์จำลองชเวดากอง  เหมื่อนทีวัดป่าท่าทราย ที่แบ่งปันเขตให้พม่ามอญ  ใด้เข้ามาทำพิธีทางศาสนาบูชาเจดีย์ของเขา และ จัดงานวันชาติมอญ  และเป็นที่นัดพบหารือทำกิจกรรมในส่วนพื่นที่  ที่วัดอนุญาตให้  มีชาวมอญบวชพระ  หลายวัดในสมุทรสาคร

คนไทยไปอยู่อเมริกาก็อยู่กันอย่างมีความสุข  ในประเทศอื่นๆก็มีความสุข มีการสร้างวัดไทยในประเทศต่างๆ   คงไม่แปลกที่จะมีวัดมอญให้มอญ และ วัดพม่า ให้พวกเขาได้อยู่ในคุณความดี ได้อยู่กับสิ่งที่เขารักและศรัทธา ได้อยู่ในศิล ในธรรม   ในประเทศของเรา  ถ้าพวกเขาห่างสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ  ถ้าพวกเขาต้องกลายเป็นคนเลว  คนที่ต้องรับชะตากรรมคือคนไทยที่ต้องใช้ชีวิตไม่ปลอดภัยท่ามกลางคนต่างด้าว  จึงควรสนับสนุนงานบุญของพวกเขา     พวกเขาจะได้อยู่ร่วมกับเราอย่างคนดี

• สุรางค์ นาคทอง •